ฉันเริ่มศึกษาหาความรู้เพื่อให้สามารถจัดการกับงานที่ทำอยู่และสามารถสนับสนุนการจัดการศึกษาตามวัตถุประสงค์และเป้าหมายของการปฏิรูปประเทศ การลดภาระของครูการส่งเสริมสนับสนุนนักเรียนให้มีความพร้อมในการเรียน.... ฉันมีผู้ใหญ่ใจดี บริษัทยักษ์ใหญ่คอยให้ความรู้ผ่านองค์กรไม่แสวงผลกำไรต่างๆอีกทอดหนึ่งเพื่อนำทรัพยากรมาใช้ในสถานศึกษาและเป็นฐานความรู้การต่อยอดในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา ซึ่งเรายังขาดแคลนบุคลากรที่เชี่ยวชาญในด้านการนำมาใช้... ฉันมีการเชื่อมโยงข้อมูลมีการติดต่อผ่านกระบวนการเรียนรู้ และได้รับการสนับสนุนทรัพยากรซอฟต์แวร์จากที่ต่างๆเช่น องค์กรไม่แสวงผลกำไร Techsoup us บริษัท microsoft บริษัท google....
และนี่คือวิธีการแก้ปัญหาของฉัน สำหรับบางประสบการณ์ที่ไม่ดียกตัวอย่างเช่นการนำคอมพิวเตอร์ไปซ่อมที่ร้านทั่วไปและถูกถอดเอา windows ที่ของจริงไป ...หรือการถูกหลอกว่าเป็น windows แท้ พอใช้ไปแค่ 1 เดือนซอฟต์แวร์ก็หมดอายุลง.... ฉันจึงใช้วิธีการส่งเรื่องขอการสนับสนุนจากองค์กรต่างๆ เพื่อติดตั้งซอฟต์แวร์และดูแลการใช้งานสนับสนุนทรัพยากรการศึกษาผ่านระยะไกล ...โดยเฉพาะในช่วงโควิดที่ผ่านมา... ซึ่งตอนนี้ถือว่าโรงเรียนสามารถจัดการระบบได้ในระดับหนึ่งแต่เรายังขาดอุปกรณ์.... แต่นี่ไม่สำคัญเท่ากับว่าสิ่งที่โรงเรียนทำ หรือสิ่งที่ฉันทำมาด้วยความยากลำบากนั้นกลับถูกมองข้าม และถูกดึงข้อมูลไปใช้งาน ทำให้บัญชีฉันไม่สามารถเข้าได้หรือเสียหาย .... ซึ่งในบางส่วนเป็นของที่ได้รับจัดสรรมาฉันก็ดูแลให้ตลอดแต่ไม่ได้มีสิทธิ์ในการตั้งค่าในระดับสูงสุดที่เขาให้มา แต่ก็เป็นวิธีการที่ดีที่สุดในการรักษาบัญชีและยังได้รับการสนับสนุนจากบริษัทเจ้าของแพลตฟอร์ม....
.....
สิ่งที่ฉันเป็นกังวลที่สุดก็คือ การที่องค์กรหรือโรงเรียนต่างๆยังมีการใช้งานที่เป็นระบบน้อย เพราะกังวลด้านความปลอดภัยหรือกลัวข้อมูลของตนเองไม่เป็นส่วนตัวซึ่งก็เป็นวิธีการที่เข้าใจผิด...เพราะการใช้ซอฟต์แวร์ผ่าน admin จัดสรรระบบให้จะเป็นวิธีการที่ปลอดภัยและสามารถใช้ข้อมูลร่วมกันอย่างเป็นระบบมีประสิทธิภาพกว่าการแชร์ไฟล์ออกไปในแพลตฟอร์มต่างๆที่ไม่ได้มีการควบคุมความปลอดภัย....
มากไปกว่านั้นฉันมีข้อกังวลเรื่อง การถูกยึดอำนาจในการดูแลข้อมูล โดยบุคลากรนอกองค์กร หรือเป็นผู้ที่สามารถจัดการระดับวิธีการใช้งานได้ ... เมื่อฉันพบว่าฉันค้นหาชื่อของตนเองและบัญชีผู้ใช้งานของตนเองปรากฏว่าทรัพยากรและ token มันเป็นของผู้อื่นแล้ว... ทั้งนี้สิ่งที่เกิดขึ้นฉันทราบวิธีการในการจัดการนี้นั่นก็คือการสนับสนุนให้องค์กรใช้งานในสิ่งที่ฉันกำลังทำอยู่.... ก็เหมือนฉันได้รับความว่างเปล่าเป็นการตอบแทนจากสิ่งที่ฉันทำมาทั้งหมด
แน่นอนฉันไม่ได้รับค่าตอบแทนใดๆ..นอกจากเงินเดือนประจำตำแหน่งที่ไม่ใช่ข้าราชการ...เด็กน้อย...เพราะฉันทำด้วยจิตวิญญาณและอยากช่วยเด็กๆให้มีโอกาสในการเรียนรู้เทียบเท่ากับคนอื่นที่เขามีความพร้อมมากกว่า.....
ฉันทำแบบนี้ร่วมมา 10 กว่าปีแล้วจนถึงขนาดนี้ก็ยังไม่มีการนำซอฟต์แวร์ที่ฉันรักษาไว้ไปใช้งานอย่างทั่วถึง ซึ่งก็หมายความว่าฉันเหนื่อยที่จะทำต่อและฉัน ไม่อยากรักษา ทรัพยากรไว้แล้ว ...การที่จะได้ทรัพยากรมูลค่าสูงนี้มาจะต้องแลกกับเวลาการทุ่มเทการฝักใฝ่เรียนรู้...ความพยายาม ... และมันก็จะไม่เหนื่อยถ้าหากมันมีการนำไปใช้ที่คุ้มค่า...
